پيام
+
خدايا! من پناهندة دستهاي توام. مرانم و به وادي ياس و حرمان نکشانم. عاطفه‌ات را از من دريغ مکن و نهال توقعم را به دست طوفان سرگشتگي مسپار. قسمتي از مناجات شعبانيه-سيد مهدي شجاعي
ميم مثل مغنيه
90/4/13
آسمان سوم
خداي من
اينک اين منم. بندة تو که خود را به سوي تو مي‌کشم، بيزارم از آنچه بوده‌ام و آنچه کرده‌ام. آن‌قدر که شرم و آزرم و حيا اجازة نگريستن به رخسارت را و رو در رو شدن با تو را به من نمي‌دهد. و بخششت را مي‌طلبم که عفو و بخشش، صفت زيباي کرامت توست.
آسمان سوم
کاش مي دانستم جاي تو کجاست ؟
کاش مي دانستم که کدامين زمين! کدامين خاک! جاي پاي توست....
چه سخت است بر من که همه را ببينم جز تو.
چه دشوار است بر من که هيچ ترنّمي، صدايي، نجوايي از تو نشنوم.
ميم مثل مغنيه
اهل رجب که نبوديم کاش ميشد شعباني شويم.